Hoog van de toren blazen na een ietwat gevleide overwinning bij de voorlaatste van het klassement, die zes keer op rij verloren hadden, gaan we niet doen, maar na onze recente 0 op 9 doet het wel deugd aan het geelblauwe hart!

De eerste helft was gesloten: beide ploegen waren niet bij machte om de verdediging uit verband te spelen. Door de afwezigheid van vb. Michiel ontbrak bij ons ook die flits. Laurens mikte onze beste kans voorlangs na een subtiel doorsteekpassje van Dimi en de bal caprioleerde via een thuisbeen tegen hun eigen paal. Bij de bezoekers was de meespelende doelman de gevaarlijkste man, al hield dat ook risico's in en na enkele mislukte pogingen kon Jan dat hoog staan eindelijk afstraffen: 0-1 bij de rust.

Na de pauze kwamen er een aantal barsten in de organisatie: een flagrante misser en enkele broodnodige reddingen van Dries hielpen ons eerst nog het hoofd boven water houden maar dat bleef niet duren: de gelijkmaker was verdiend te noemen. Tussendoor verscheen Mike alleen voor de doelman maar voor de ogen van zijn hoogzwangere vrouw kon hij geen eerste doelpunt maken in geelblauwe loondienst. Een knappe plaatsbal van Jan werd al even knap uit doel geranseld. Ik had me al verzoend met een gelijkspel toen Koen ons in de slotfase met een lage schuiver toch nog de drie punten schonk, 1-2. En die namen we maar al te graag mee naar huis!

Doelpunten: Jan en Koen